Lieve dames Irma, Thea, Jolanda,
Het blijft een onwerkelijke bizarre situatie met het Coronavirus en ook een onzekere tijd en we proberen er allen in deze tijd het beste van te maken, gezond en positief te blijven, alom vol te houden met goede moed en naar elkaar om te zien en contact te houden. Dat vind ik van jullie ook geweldig en het is een grote steun omdat we elkaar niet kunnen ontmoeten, er geen gezelligheid, verbinding is en geen knuffels zijn, waar we toch behoefte aan hebben, want we zijn sociale wezens. Zelf merk ik ook de afstandelijkheid, wat me verdrietig maakt, maar niet lang. Dan komt weer de lach en humor en zie ik de vreugden van het leven, tel de zegeningen en ben blij en dankbaar voor elke dag. Vanmiddag maakte ik een wandelingetje bij Biljoen in Velp en heb wat mijmeringen op papier gezet.
Corona houdt me bezig, maar ik mis jullie wel.
Zal het ooit weer als vanouds gezellig worden in Ons Raadhuis? I hope so, maar voor nu: be strong!
Groeten en tot horens,
Tina Helfrich
Mijmeringen in Corona tijd
Stilte, op afstand
een oprijlaan
kasteel in de verte
grazende koeien
in de wei
twee paarden een pony
wandelende mensen
alleen of samen
met of zonder stokken
wuivende bomen
fluitende vogels
een specht merel
bomenrij fris groen
joggende jongelui
wielrenners in vaart
fietsers geduldig
druk is de weg
natuurgebied
rust bezinning
bankje met uitzicht
azuurblauwe lucht
kabbelend beekje
weiland en pluizenbollen
watervalletje dichtbij
kinderstemmetjes ergens
wanneer komt de trein, papa?
nog even geduld, boy
flarden van gesprekken
hoe voel jij je nu ?
de hond snuffelt
motorrijders ver weg
het is zondag
Sprinter en Intercity
in geel en blauw
leeg en verlaten
door het landschap
bloeiende bloemen
uitbundig paars, wit
vlinders hommels
zorgeloos spelend
in zon wind
wegdromen genieten
vredig moment
Corona verdwijnt
in het niets.
—————————————-
Tina H.