Een nieuwe morgen Ik weet dat eenzaamheid vervaagt als het leven mij omarmt, maar wie verwarmt mij als ik verkild in duistere diepten staar …. Ik bewaar het laatste sprankje gloed en huiver, maar werp de zware mantel af van zelfbeklag. Kom, open het venster, de lucht is zuiver, de dag is nog niet om. Uit: Wilde bloemen van dichteres Minke Zwaan Niet alleen eenzaam Eenzaamheid is geen welgelegen land waar je kunt dolen zonder zorgen. Ze is het wachten op een nieuwe morgen aan een verlaten strand. Eenzaamheid is het onbegrensd gebied waar diepere gedachten groeien, die met gevoelens samenvloeien op de golven van verdriet. Eenzaamheid is de stilte van de nacht die je verzoent met het voorbije en herinnert aan het blije, aan de morgen die nog wacht. Uit: Wilde bloemen van dichteres Minke Zwaan