Gedichten Minke Zwaan

Een nieuwe morgen

Ik weet dat eenzaamheid vervaagt
als het leven mij omarmt,
maar wie verwarmt mij
als ik verkild
in duistere diepten staar ….
Ik bewaar
het laatste sprankje gloed
en huiver,
maar werp de zware mantel af
van zelfbeklag.

Kom,
open het venster,
de lucht is zuiver,
de dag is nog niet om.


Uit: Wilde bloemen van dichteres Minke Zwaan



Niet alleen eenzaam

Eenzaamheid is geen welgelegen land
waar je kunt dolen zonder zorgen.
Ze is het wachten op een nieuwe morgen
aan een verlaten strand.

Eenzaamheid is het onbegrensd gebied
waar diepere gedachten groeien,
die met gevoelens samenvloeien
op de golven van verdriet.

Eenzaamheid is de stilte van de nacht
die je verzoent met het voorbije
en herinnert aan het blije,
aan de morgen die nog wacht.


Uit: Wilde bloemen van dichteres Minke Zwaan