Dia Berends had samen met de andere leden van de buurtbieb-commissie Mieke en Rolien een schrijfwedstrijd georganiseerd voor de boekenweek van 2022. De opdracht luidde ‘Schrijf een verhaal, gedicht, limerick of haiku met de titel: Eerste liefde.’ Elf mensen namen de pen dan wel het toetsenbord ter hand en deden mee. Dia ontving zes verhalen en vier gedichten. En één pagina met een verzameling haiku’s.
Omdat appels en peren zich moeilijk laten vergelijken besloot de jury, bestaande uit de drie buurtbieb-commissie-leden, twee prijzen uit te gaan reiken. Eén voor het beste gedicht en één voor het beste verhaal.
Het beste gedicht is geschreven door Teddy Knopperts en het beste verhaal door Hanny Sterken. Toevallig (of niet) in beide gevallen met de hand geschreven. De namen van de winnaars werden bekend gemaakt aan het eind van de bijeekomst ‘Tijd voor taal’ op 20 april. En de winnaars ontvingen allebei een heerlijke voorjaars-tulband.
Hieronder de winnende teksten.
Jij
Schoner dan een roos
die de dauw kust
als een minaar.
Teder als de zon
die zacht de bloemen streelt
zodat zij hunkerend
hun blaadjes ontvouwen
en hun zoete geur
de aarde doet smachten.
lieflijk als een kabbelend beekje
dat flirt met de rotsen
en na iedre aanraking
speels ontglipt.
Trouw als de zwaan
die haar kuisheid
hult in wit.
Dit alles mijn liefste
ben je!
Teddy Knopperts
Mijn eerste liefde was van korte duur!
Achterop de fiets bij mijn moeder gingen wij op woensdagmorgen naar de grote warenmarkt in Epe. Ik was een jaar of vier, een kleuterschool was er niet, dus mocht ik mee naar de markt, en dat was een heel eind fietsen, tussen landerijen en korenvelden door naar het centrum van Epe.
Op de markt zag ik voor het eerst allerlei nieuwigheden, maakte er kennis met ijs en zelfs patat! Maar er waren ook marktkooplui die klanten trokken met een spraakmakend verhaal. Er was een man die terwijl hij een landschapje schilderde, een heel verhaal hield: “en daar loopt Grietje bij haar huisje”…..
Op een keer stond er een man met een voorraad ballonnen in diverse vormen, waarvan hij in snel tempo figuren vouwde: een bloem, of een dier. Ademloos keek ik toe hoe hij een handvol ballonnen omtoverde tot een mooi konijntje! En….. mijn moeder kocht het voor mij!!
Helemaal gelukkig zat ik op de terugweg achterop de fiets en koesterde het konijntje in mijn armen.
Toen we thuis waren, gingen mijn moeder en oma aan de slag met de gehaalde boodschappen en ik liep met mijn nieuwe aanwinst naar buiten. Het konijntje zou wel honger hebben en wat gras willen eten. Bij de met prikkeldraad (puntdraad noemden wij het) afgezette bleek, wilde ik mijn konijntje laten grazen. Ineens was er een enorme knal en van het konijntje bleef niets meer over!
Op mijn geschreeuw kwamen mijn moeder en oma aanrennen. “Hoe kan je dat nou doen, bij het puntdraad, werd er gezegd. “Maar het konijntje moest toch eten….. was onder dikke tranen mijn reactie.
Mijn eerste liefde was wel erg kwetsbaar en van korte duur. En ik heb ervan geleerd dat waar je van houdt ook zomaar kan verdwijnen.
Hanny Sterken