Tot aan 5 november is er een expositie van een klein deel van de olifantjes-verzameling van Christine Hilberts uit Arnhem in de vitrine van Ons Raadhuis. We scheppen er veel genoegen in om verzamelingen van mensen te tonen. Het is een hobby van heel veel Nederlanders.
Hier het verhaal van Christine over haar olifantjes-verzameling.
Hoe het begon.
Halverwege de jaren 70 op een kleine markt waar ook een kraam van de Wereldwinkel stond. Tot op dat moment was ik nauwelijks bekend met Wereldwinkels. Maar ze verkochten leuke artikelen; alleen wel prijzig.
Ik wilde wel iets kopen en koos een houten olifantje. Daarna was het hek van de dam.
Bij elke gelegenheid, zoals verjaardagen, Sinterklaas enz. kwam er een olifantje bij. Ook vrienden en bekenden die op vakantie gingen kwamen vaak met een olifantje terug. Zelf was ik ook altijd op zoek.
De verzameling groeide en groeide en nu, na 50 jaar, staat mijn vitrinekast écht bomvol en kan er geen olifant meer bij.
En inmiddels werk ik al jaren bij De Wereldwinkel in Arnhem en ligt de verleiding ook altijd op de loer.
Maar genoeg is genoeg!
